इरानी स्वप्नातील रात

ती स्वप्नातील रात इरानी वेडी
सरसर उतरून जाय पहाटे
ती धग उराशी अजुन जिवंत
ती चुड हाडाशी लावून जाते

ते खट्याळ डोळे, लाडिक हात
...आठवतात... परत..परत
तो संवादी सुरांचा फेर
घाली रुंजी...खोल धुक्यात

ते रुसवे... ते फुगवे...
ते विभ्रम...अन मनातील संभ्रम
ती आर्त मनातिल आस
काळोखात....जणु चांदण्याची बरसात

ती घार उडे आकाशी
सावज उगी हरखुन जाते
जे न उमगले मला कधी ही
ओठातुन उस्फरु्ण येते

..अन हे सर्व आठवुन आता ही
मन...उगाच वेडेपिसे होते
नजरेला प्रतिक्शा त्या क्शणाची
मन...उगाच दिसी स्वप्न चाळवते

आता एकच आस... डोळ्यांची
मन....दिठीत...झपुर्झा होते.