विराट उन्हात शोधतो मी
एकच लुकलुकणारा वेडा तारा
कोवळ्या उन्हात पुन्हा शोधतो
धुमसणारी हिरवी ज्वाला
श्रमलेल्या प्रत्येक मातेत मी
शोधतो माझी वेडी आई
श्रूंगारलेल्या प्रत्येक नवरीला
विचारतो " होशिल कां माझी बाई ..?"
उसासणारे प्रत्येक फुल
आठवण गोंजारते तिच्याच ह्र्दयाची
झाडावरील वाळलेले पान
हुल देते मला शिशिराची
सर्व वाटा मला खुणावती
मोडून माझीच जिवनवाट
अन .. माझ्या स्वप्नांच्या हिंदोळ्यावर
तवंगंते निराशेची साय दाट
आता बस खेळ उन पावसाचा
पिंजारणार किती खुळी निराशा
अन.. निराशेच्या क्रुष्णविवर गर्तेत
आत्म्याला ... अमरत्वाची वेडी आशा
No comments:
Post a Comment